Ατυχήματα. Φταίμε όλοι…
Μην πυροβολείτε τον διπλανό σας! Δεν φταίει αυτός που μαλώσατε με την γυναίκα σας…!!!
Η ανατομία ενός ατυχήματος είναι ίσως το ποιο δύσκολο έργο που έχει να τέλεση ιατροδικαστής και προκριμένο ένας φτωχός ερευνητής.Είναι αλήθεια ότι τα ατυχήματα στην Ελλάδα είναι συγκριτικά περισσότερα από όλες της άλλες ανεπτυγμένες χώρες και συγκρινόμένα μόνο με τα αντίστοιχα στης χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου…
Στις 5-3-1907 έγινε στην Αθήνα το πρώτο τροχαίο ατύχημα και οι εφημερίδες της εποχής έγραφαν “Με επτά αυτοκίνητα θρηνούμε θύματα, φαντασθείτε να γίνουν 70″…Σήμερα με 5.500.000 οχήματα και τους χιλιάδες νεκρούς πώς αλήθεια θα προλογούσαν οι δημοσιογράφοι της εποχής…
Στην δεκαετία 1987 – 1996 έγιναν συνολικά 233.627 οδικά τροχαία ατυχήματα που είχαν σαν αποτέλεσμα 19.890 νεκρούς και 320.551 τραυματίες.
Δηλαδή κάθε χρόνο στην Ελλάδα ένα (1) χωριό αφανίζεται και μία (1) πόλη τραυματίζεται…
Έχει διατυμπανιστεί σε όλους τους τόνους για τους άθλιους δρόμους τους επικίνδυνους οδηγούς, το λαθεμένο σύστημα εκπαίδευσης και εξέτασης η νοοτροπία του Έλληνα…
Είναι αλήθεια ότι η μεγάλη αύξηση του αριθμού των αυτοκινήτων δεν συνοδεύεται με την αντίστοιχη αύξηση του οδικού δικτύου με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο αντί για μέσο γρήγορης μεταβίβασης, να μετατρέπεται αυτόματα σε “βάσανο”?Με όλες της αρνητικές συνέπειες στην ψυχολογία και την οδική συμπεριφορά του οδηγού.
Όταν πρέπει να χτυπήσεις κάρτα στις 8 και στης 8.05 κατεβαίνεις, τρόπος του λέγειν κατεβαίνεις, είσαι στην ουσία σημειωτόν στην Κατεχάκη τότε τα βλέπεις όλα “κωλυόμενα”…Τότε σου φταινε όλα ο μπροστινός οδηγός που δεν…”πετάει”, ο διπλανός που δεν σε αφήνει να “μπεις”, ο πίσω που ακολουθεί από κοντά κ.ο.κ.
Είναι αλήθεια ότι η υπερφόρτιση του σημερινού πολίτη με τα μύρια όσα προβλήματα που ξεκινάνε από την γρίνια της γυναίκας, την απογοήτευση στην εργασία, τα οικονομικά προβλήματα, η τον στριμμένο προϊστάμενο, ξεσπάει στο αυτοκίνητο…στον διπλανό, στον καθένα…
Αυτό που πριν από λίγο κάναμε εμείς θεωρείται κεφαλαιώδες σφάλμα και επικίνδυνη οδήγηση που πρέπει να στιγματιστεί και να καταδικαστεί αν το κάνει κάποιος άλλος…ο ασυνείδητος…
Όταν θα κολλήσουμε το ένα χέρι στην κόρνα του αυτοκινήτου μας και απλώσουμε το άλλο με την χαρακτηριστική χειρονομία της μούντζας που μας διακρίνει στον άλλον, στον οποιοδήποτε άλλον έχουμε εκτονωθεί…η έτσι νομίζουμε τουλάχιστον…
Αποτελούμε ίσως το μοναδικό φαινόμενο λαού που ξέρει να κάνει κριτική “επι παντός του επιστητού” αλλά έχει διαγράψει από το λεξιλόγιο του την λέξη αυτοκριτική και ίσως εκεί βρούμε κάποιες αλήθειες…
Η επιθετική οδήγηση από μεριάς των οδηγών, η μηδενική οδική αγωγή των πεζών, ο ωχαδερφισμός και των δύο…είναι οι σοβαρότερες αιτίες των οδικών ατυχημάτων και ΠΡΕΠΕΙ κάποτε να σταματήσει…
Μην περιμένετε τις κρατικές απαγορεύσεις και τα πρόστιμα.
Η κυκλοφοριακή Αγωγή του πολίτη ξεκινάει από το μαιευτήριο, συνεχίζεται στα σχολεία σαν υποχρεωτικό μάθημα και στις σχολές οδηγών σαν το “ουκ άνευ της εκπαίδευσης”.
Η συνειδητή συμμετοχή κάθε πολίτη βασισμένη σε γνώσεις και πολιτισμική ανωτερότητα χρειάζεται χρόνο εκπαίδευση αλλά προπάντων ΤΟΛΜΗ…!!!